Printable View
Το Mr Οlympia του 1991, ήταν για τους δικούς του λόγους σημαδιακό, καθώς εκει τερμάτισε την καριέρα του ο Lee Haney, παίρνωντας το 8ο Mr Olympia.
Στην 2η θέση, ο ανερχόμενος Αγλλος, Dorian Yates.
Φοβερο επίπεδο αθλητών, αρκεί να δείτε ποιοι είναι εκτός 16αδας..
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92822&stc=1
http://www.youtube.com/watch?v=7reEIIYMEbs
http://www.youtube.com/watch?v=dzagRUp4Xjc
αν ο haney κατεβαινε το 1992 πιστευετε οτι θα το επαιρνε?γνωμη μου ειναι με οσα εχουν ειπωθει για το ολυμπια του 1994 τοτε καλλιστα ο γειτς θα μπορουσε να παρει και του 1991 αλλα δεν το πηρε γιατι ηταν πρωτοεμφανιζομενος ;)κατεμε περισσοτερη κοντρα ειχε το 1994 απο τον ρευ παρα απο τον haney που κατα την γνωμη μου επρεπε να τον νικησει και το 1991 αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι γενικα στους κριτες αρεσουν τα σερι
Πολύ σωστά vaggan :thumbup:
Εγω παλι πιστευω οτι ο Lee Haney δικαια κερδισε το 8ο κ τελευταιο του Ολυμπια. Το τι θα γινοταν το 1992 ΑΝ κατεβαινε δεν το ξερουμε.
Εκει πιθανον να εχανε μια κ ο Dorian ειχε μεγαλη ανοδο ,παντως σωστα αποφασισε να αποσυρθει στο καλυτερο σημειο της καριερας του ,γιατι το σωμα του δεν ειχε περιθωριο για αλλη ανοδο κ ο ανταγωνισμος εμπαινε σε μια νεα φαση ''τεχνολογιας''.
για το 91 ούτε συζήτηση ο Χάνευ ήταν καθαρός νικητής , όσο βέβαια άνετα κερδίζει κάποιος ενα τίτλο ολύμπια !!
και εξηγώ , όταν στεκόταν σε πλάγιες πόζες ο Χάνευ ήταν πιο ογκώδης και στρογγυλεμένος με καλύτερο στήθος και η πλάτη που ήταν το δυνατό σημείο του Ντόριαν , έτυχε να είναι και του Χάνευ , με τον Ντόριαν να υπερτερει σε γάμπες , ο Χάνευ είχε μικρότερα χέρια αλλα και τα χέρια δεν ήταν το δυνατό χαρτί του Ντόριαν
σε γενικές γραμμές απλα και κατανοητά θα το πώ ο Χάνευ κέρδιζε στο ρηλάξ και σε κάποιες κλασικές πόζες και ο Ντόριαν κέρδιζε σε σκληράδα και αυτα τα βάλαν οι κριτες τα ανακάτεψαν και βγάλαν το πόρισμα , σιγα παρ όλο που συμπαθούμε και εγω ιδιαίτερα τον Ντόριαν τον Χάνευ δεν τον κέρδιζε εκείνη την χρονιά , αλλα επειδη μιλάμε για επίπεδο ολύμπια και αθλητες κορυφαίους , αν βγάζαν τον Ντόριαν πρώτο θα έλεγε κανείς κάθετε αλλα οι γκρίνιες θα ήταν περισσότερες , γιατι ενω ο Χάνευ ήταν μπαλαρισμένος και όλοι λέγαμε είναι αήτητος , είχε άλλη ομορφια το σώμα του και ειδικα ο συνδιασμός κορμού με πόδια , τα πόδια του δεν έμοιαζαν σαν φούσκες και είχε όπως και ο Ντόριαν τους μύς των ποδιών ανεπτυγμένους όσο έπρεπε να δείχνει ωραία αισθητικά το σύνολο
εγω λεω χρηστο 99% ουτε το 92 δεν θα τον κερδιζε απο το 1991 ηταν υπερτερος ο ντοριαν σε μαζα και μυικοτητα αλλα δεν τον πηρε τον χανευ στο τελος και ας ειχε υπεροπλια σε ολες τις ανοικτες ποζες στην μοναδικη ποζα που τον επαιρνε ο χανευ ηταν πλαγια ποζα στηθους κατα τα αλλα απο ποδια μεχρι πλατη ειχε προβαδισμα μονο στηθος ειχε καλυτερο και πιο μυικο ο χανευ που εδω που τα λεμε ποτε ο ντοριαν δεν φημιζοταν για το στηθος τουΠαράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο ΧΡΗΣΤΟΣ1961
Για μένα υπερείχε ο Lee Haney και δίκαια το πήρε, πολύ καλά μπαλαρισμένος, με το v-shape που τον χαρακτήριζε, να τον δείχνει πολύ πιο πλήρη.
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92838&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92839&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92840&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92841&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92842&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92843&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92844&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92845&stc=1
http://www.bodybuilding.gr/forum/att...id=92846&stc=1
εμείς που τα ζήσαμε όλα αυτα τα Ολύμπια , έχω να πώ πως τα πιο ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα Ολύμπια ήταν αυτα που κέρδισε ο Λή Χάνευ , απλα πράματα και ξεκάθαρα
για το μετα και το αν κατέβαινε και τι θα έκανε αυτα είναι ικασίες , ένας άνθρωπος που έχει πάρει τον πολυπόθητο τίτλο 8 φορές όταν οι περισσότερες τότε ήταν 7 , ποιός ο λόγος να ξανακατέβει και να περάσει όλη αυτη την ταλαιπωρία στο σώμα του και για 9η φορά , έφυγε νικητής και μετα έτρωγε μπατιρόσπορα και κοιτούσε σαν φίλαθλος τους επόμενους να κονταροχτυπιούνται :P
σε συνολική κριτική σε πόζες πουθενα δεν κέρδιζε ο Ντόριαν , μόνο σε σημεία που δεν μπορούσαν να αλλάξουν το αποτέλεσμα
εγω να πώ την αληθεια με τον Γιόχαν τον Ελευθεριάδη θέλαμε να τον εκθρονίσει ο Ντόριαν αλλα όταν βλέπαμε το Ολύμπια καταλάβαμε ότι ακόμη μία νίκη πάει στον Λή καθαρα
Καθαρή νίκη του Haney και η δική μου γνώμη, και αν υποθέσουμε ότι την επόμενη χρονιά ο Haney θα κατέβαινε στην ίδια φόρμα (και ο Dorian εμφανιζόταν όπως ήταν στο Ελσίνκι) πάλι θα τον νικούσε ο Lee. Δεν ξέρω αν το πλάνο του Dorian άλλαξε το 1992 επειδή πλέον είχε αποσυρθεί ο Lee, και με πιο σκεπτικό εμφανίστηκε 'πολύ' κομμένος μικρότερος συγκριτικά από τις επόμενες χρονιές του.
Πάντως αυτό που μου ήρθε στο μυαλό είναι πως και ο Lee και ο Haney είχαν μέτρια σχετικά δικέφαλα,ένας μυς που για τους περισσότερους είναι σήμα κατατεθέν και σημείο αναφοράς της σωματική διάπλασης;)
έτσι είναι Γιάννη κανείς απο τους 2 δεν είχε τα χέρια που βγάζουν μάτι , ούτε καν τα πρόσεχες όταν τους έβλεπες επειδη είχαν τόσα άλλα ωραία πάνω τους που αυτο περνούσε στα αζήτητα
και ένας νόμος λέει στο ββ , ότι μόνο με τα χέρια κανείς δεν παίρνει τίτλους , ειδικα αν το μόνο που έχει να επιδείξει κάποιος είναι ενα ζευγάρι χέρια σαν κουπιά
Αυτα είναι μόνο για κανα κολλητό μπλουζάκι και έξοδο να τραβάνε τα βλέματα:P:P
σε αντίθεση με άλλους αθλητες που τα χέρια τους άφησαν εποχή , πχ Άρνολντ, Λαρυ , ρόμπινσον , μπέκλες , κτλ
Εγώ θεωρώ επιτυχία του Dorian που κατάφερε να μπει ανάμεσα σε Lee Haney και Vince Taylor που έμοιαζαν πολύ τα σώματα τους και θα μπορούσε να αδικηθεί ο Dorian.
Όσο για τα χέρια και πιο πρόσφατα είχαμε 4 Ολύμπια με τα χειρότερα χέρια... του Jay Cutler...
αυτο το Ολύμπια κάποιοι πίστευαν ακόμη ότι επειδη υπήρχε το σερί 7 ολύμπια του Χάνευ θα τον εκθρόνιζαν , για να μπεί ένας λευκός αθλήτής και ο Ντόριαν ήταν ο επικρατέστερος , αλλα δεν έγινε και ορθώς δεν έγινε
όσο για τον Χάνευ και τον Βίνς Τέηλορ , προσωπική μου άποψη τα σώματά τους μόνο στο χρώμα έμοιαζαν , εντελώς διαφορετικοί σωματότυποι με τον χάνευ να έχει δυνατα σημεία την πλάτη που ξεκινούσε απο χαμηλά και το στήθος , στον αντίποδα ο Τέηλορ που είχε τούς ώμους και τα χέρια του δυνατά σημεία και στήθος αναλογικά μικρό και πλάτη ψηλά και όχι τόσο γεμάτη , αλλα πολύ καλός αθλητης με διάρκεια που το απέδειξε και στούς μάστερς όταν κατέβηκε
Dorian Yates : Το ντεμπούτο μου στο Mr Olympia το 1991 όπου τερμάτισα δεύτερος μετά τον Lee Haney.
Εδώ είναι η μικρή ιστορία όπως είχα υποσχεθεί…
Είδα τον Lee να ποζάρει ως καλεσμένος στην Αγγλία και ήταν έμπνευση για μένα, σπουδαίος άνθρωπος και οικογενειάρχης. Είχα τον γιο μου τον Lewis, οπότε ήταν πηγή έμπνευσης για εμένα και ταυτίστηκα με αυτόν τον τρόπο, καθώς οι άλλοι αθλητές ήταν εργένηδες… Έτσι έγινα θαυμαστής του Haney από εκείνη την στιγμή.
Άρχισα να προπονούμαι σοβαρά το 1983 και ο Lee ήταν ο Mr Olympia από το 1984. Άρα ήταν ο άνθρωπος που είχα ως πρότυπο και ονειρευόμουν για να γίνω επαγγελματίας.
Αλλά το 1991 ήρθε η ώρα θα αγωνιστώ εναντίον του και συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να είμαι πλέον οπαδός.
Θα έπρεπε να υιοθετήσω μια διαφορετική νοοτροπία και θα έπρεπε να γίνω λίγο αδίστακτος σε αυτό το σημείο. Έτσι στο μυαλό μου σκεφτόμουν, «Ίσως μπορώ να νικήσω αυτόν τον τύπο, ίσως είμαι καλύτερος από αυτόν!»
Συνέχιζα με αυτή τη θετική στάση και όχι ως θαυμαστής. Έχω λοιπόν αυτές τις σκέψεις όπου είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος, σχεδόν επιθετικός.
Ένας τύπος στη Νέα Υόρκη μου είπε μια ιστορία, που αργότερα έμαθα ότι ήταν τελείως ανοησίες. Έλεγε: «Πρέπει να προσέχεις τον Haney στη σκηνή, είναι νταής». Λέω, "Τι εννοείς;"
Είπε, «Ξέρεις, θα προσπαθήσει να σε εκφοβίσει. Θα σε χτυπήσει λίγο. Μπορεί να πατήσει το δάχτυλο του ποδιού σου ή κάτι τέτοιο και απλώς θέλει να σε εκφοβίσει στη σκηνή».
Λοιπόν, αυτό με ξεσήκωσε και άλλο για το πρώτο μου Olympia… Ήμουν ψυχωμένος!
Συνημμένο Αρχείο 141599
Συνημμένο Αρχείο 141600
Είμαστε στη σκηνή και υπάρχει ένα callout, είμαστε μόνο εγώ και ο Lee, οπότε είναι προφανές ότι πρόκειται για αναμέτρηση για την πρώτη και τη δεύτερη θέση. Ξεκινάω λοιπόν να βγαίνω έξω και ο Lee μου χαρίζει ένα φιλικό χαμόγελο… Ανταπέδωσα με ένα ανέκφραστο "πέτρινο" πρόσωπο!
Λοιπόν, είμαι σε ημι-χαλαρή πόζα και επίτηδες, τον χτυπάω με τον αγκώνα μου… πρέπει να σκέφτηκε, «Τι στο διάολο…;»
Το έκανα μερικές φορές για να του δείξω τις διαθέσεις μου και μετά στο Posedown, ο Lee κάνει τη σταυρική (crusifix) του πόζα , η οποία ήταν μια από τις κλασσικές του πόζες και ήμουν πίσω του.
Ήξερα ότι με έβλεπε με την άκρη του ματιού του και με έκρυψε με την πόζα του. Νομίζω ότι ήταν περισσότερο κάτι σαν: "Εντάξει, μείνε λίγο πίσω και κοίτα την πλάτη μου!"
Αρκετά χρόνια αργότερα είχα την ευκαιρία να καθίσω μαζί του. Θυμήθηκε και νόμιζε ότι ήθελα να μαλώσουμε για το περιστατικό! Του είπα την ιστορία και του ζήτησα συγγνώμη… γελάσαμε πολύ!
Ο Lee είναι πολύ κύριος!