Εργοφυσιολογία και Βιοχημεία στη μυική ανάπτυξη (by Γιώργος Τουλιάτος)

[COBRA_STYLE]

Και για τον καρκινο ακομα ακουγονται διάφορα αλλα σεναρια,οτι δεν ειναι απο τη μεχρι τωρα γνωστη αιτια,τον ανεξελεγκτο πολλαπλασιασμο των κυτταρων...καποιοι λενε οτι αυτο ειναι μουφα και οτι γινεται απο Candida για παραδειγμα κτλ κτλ.

[Γιώργος Ν. Τουλιάτος]

Η candida albicans είναι ένας μύκητας,που οδηγεί σε λοιμώξεις του κόλπου,ή του ποδιού.
Περί ογκογένεσης αναφέρω σε άρθρο μου σχετικό.Όπως και σχετική αναφορά Έλληνα ογκολόγου

http://gtoul.com/?p=4297

Κεφάλαιο 7
Ορμόνες και καρκίνος
Σ. Τσαγκαράκης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ορμονοεξαρτώμενη καρκινογένεση αφορά την πρόκληση νεοπλασματικών εξεργασιών στους ενδοκρινείς αδένες και ιστούς στόχους των ορμονών από ενδογενώς παραγόμενες ή εξωγενώς χορηγούμενες ορμόνες.
Τα χαρακτηριστικά της ορμονοεξαρτώμενης καρκινογένεσης είναι:
ƒ η προσβολή ορισμένων ιστών ƒ το μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της έναρξης δράσης του ορμονικού ερεθίσματος και της πρόκλη‐
σης της νεοπλασίας ƒ η ανάγκη ύπαρξης υψηλών επιπέδων του ορμονικού παράγοντα και η παρατεταμένη δράση του ƒ ο αυξημένος κυτταρικός πολλαπλασιασμός και η υπερδιέγερση του ιστού στόχου λόγω της έκθεσης στο ορμονικό ερέθισμα ƒ η παραγωγή δυνητικά μεταβολικά ενεργών παραγώγων των ορμονών.
Μια πρώτη υπόθεση για την ερμηνεία της ορμονοεξαρτώμενης καρκινογένεσης αφορά την ρυθμιστική δράση των ορμονών στους ιστούς στόχους τους.
Έτσι οι διάφοροι παράγοντες που ενέχονται στην καρκινογένεση όπως ιοί, χημικές ουσίες, ακτινοβολία είναι υπεύθυνοι για την έναρξη μιας σειράς γεγονότων.
Στη συνέχεια οι ορμόνες δρουν σε μία ή περισσότερες φάσεις των γεγονότων που θα ακολουθήσουν, με διάφορους τρόπους: 1) προάγοντας την καρκινογένεση που έχει ήδη ξεκινήσει ή δρώντας σε συνεργασία με άλλη καρκινογόνο ουσία,
2) τροποποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα,
3) ενεργοποιώντας ιούς,
4)τροποποιώντας τους υποδοχείς των καρκινογόνων,
5) ενεργοποιώντας προκαρκινογόνους παράγοντες,
και 6) ρυθμίζοντας την αύξηση των νεοπλασματικών κυττάρων.

Σύμφωνα με μία δεύτερη υπόθεση οι ορμόνες διαδραματίζουν έναν διπλό ρόλο στην καρκινογένεση που προκαλείται από άλλους παράγοντες. Αρχικά είναι απαραίτητες για την σύνθεση του DNA και τις πρώτες μιτωτικές διαιρέσεις των νεοπλασματικών κυττάρων, που εξα‐
σφαλίζουν αύξηση του αριθμού τους και ανάπτυξη νεοπλασίας. Στη συνέχεια προκαλώντας αύξηση του ρυθμού του κυτταρικού πολλαπλασιασμού οδηγούν σε σταδιακή μείωση της αναλογίας των φυσιολογικών κυττάρων σε σχέση με τα νεοπλασματικά.
Η τρίτη υπόθεση υποστηρίζει ότι οι ορμόνες αποτελούν τον πρώτο παράγοντα στην έναρξη της καρκινογένεσης.
Έτσι μπορεί να δρουν ως μεταλλαξιογόνοι παράγοντες οδηγώντας στην μετατροπή φυσιολογικών κυττάρων σε νεοπλασματικά. Παράλληλα αυξάνοντας το ρυθμό του κυτταρικού πολλαπλασιασμού στους ιστούς στόχους, αυξάνουν την πιθανότητα λάθους κατά την αντιγραφή του DNA και μειώνουν το διαθέσιμο χρόνο για επιδιόρθωση των σφαλμάτων. Επίσης μπορεί να προάγουν τη δημιουργία χρωμοσωμικών ανωμαλιών
και την παραγωγή μεταβολιτών με μεταλλαξιογόνο δράση.
Συμπερασματικά πολλοί παράγοντες μπορεί να ενέχονται στην καρκινογένεση συμμετέχοντας στην έναρξη ή την προαγωγή αυτής (εικόνα 1) (initiators,promoters, co‐carcinogens). Είναι πιθανό ότι οι ορμόνες παίζουν πολλούς διαφορετικούς ρόλους στην ανάπτυξη της νεοπλασίας. Πάντως η διαταραχή της ισορροπίας του ορμονικού περιβάλλοντος, αποτελεί σταθερό εύρημα που οδηγεί αρχικά στην υπερπλασία και στη
συνέχεια στην ορμονοεξαρτώμενη νεοπλασία1‐4.

Εικόνα 1: Μηχανισμοί επίδρασης των ορμονών στην ογκογένεσηOι στεροειδικές ορμόνες του φύλου είναι αυτές που ενδιαφέρουν περισσότερο,
επειδή σχετίζονται με τη νεοπλασματική νόσο στους ιστούς στόχους των οιστρογόνων και των ανδρογόνων. Ετσι
δίνεται η δυνατότητα παρεμβαίνοντας στις μεταβολικές οδούς τους να προκύψουν διαφορετικές θεραπευτικές δυνατότητες. Δεν είναι όμως οι μόνες ορμόνες που μελετάται η σχέση τους με την ανάπτυξη νεοπλασίας. Έχουν γίνει προσπάθειες να κατανοηθεί η δράση και
της αυξητικής ορμόνης στην καρκινογένεση, λαμβάνοντας υπόψη τις άμεσες δράσεις της καθώς και τη δράση των αυξημένων επιπέδων IGF‐1 και IGFBP3 που προκαλεί.
Υπάρχουν αρκετά πειραματικά δεδομένα για το ρόλο του IGF‐1 ουσιαστικά σε όλα τα στάδια της καρκινογένεσης.
Έτσι ο IGF‐1 προάγει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό (μέσω της οδού της MAP‐kinase) ενώ ταυτόχρονα έχει ισχυρή αντιαποπτωτική δράση (μέσω της οδού της PI‐3‐kinase) προκαλώντας διαταραχή της φυσιολογικής ισορροπίας πολλαπλασιασμού‐απόπτωσης με αποτέλεσμα υπερπλασία των κυττάρων αλλά και αυξημένη επιβίωσή τους. Ευνοείται έτσι και η επιβίωση προγονικών κυττάρων που έχουν ήδη υποστεί ένα πρώιμο γενετικό «hit» και είναι ως εκ τούτου διαθέσιμα για επιπρόσθετες γενετικές βλάβες.
Η δράση αυτή του IGF‐1 σε μεγάλο αριθμό κυττάρων και για μακρύ χρονικό διάστημα αν και δεν ευθύνεται από μόνη της για την έναρξη της καρκινογένεσης, μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση και επιτάχυνσή της. Επιπλέον αυτών,ο IGF‐1 φαίνεται πως έχει σημαντικό
ρόλο και σε άλλα στάδια της καρκινογένεσης όπως στη νεοαγγείωση, στην ανάπτυξη μεταστάσεων και στην ανάπτυξη αντίστασης στη χημειοθεραπεία5.
Αντίθετα, η IGFBP3 (μία από τις δεσμευτικές πρωτεϊνες του IGF1) προάγει την κυτταρική απόπτωση. Συνεπώς μπορεί να θεωρηθεί ότι η αύξηση των επιπέδων της αυξητικής ορμόνης που συνεπάγεται αύξηση τόσο του IGF1, όσο και της IGFBP3 οδηγεί σε μια δυναμική ισορροπία της κυτταρικής αύξησης και της κυτταρικής απόπτωσης με μη απόλυτα προβλέψιμες συνέπειες.
Από τις μέχρι στιγμής υπάρχουσες μελέτες δεν μπορεί να στηριχτεί σαφής συσχέτιση των αυξημένων επιπέδων αυξητικής ορμόνης με de novo καρκινογένεση, αν και ο ρόλος του άξονα GH‐IGF1 στην φυσιολογική κυτταρική αύξηση είναι επιβεβαιωμένος