Το θέμα σηκώνει πολύ ανάλυση και σχολιασμό , όλα είναι σχετικά βέβαια γιατι και ο Αρνολντ είχε 7 Ολύμπια 6 στη σειρα και ένα μετα για το κλείσιμο αλλα δεν είχε τόση αντιπάθεια όπως ο Χιθ , όπως δεν είχε ούτε ο Λή Χάνευ , ούτε ο Ντόριαν η Κόλεμαν , αυτός πως τα κατάφερε ο ίδιος το ξέρει
ίσως και απο την φορα που κοντραρίστηκε με τον Κάι Πράσινο που να λέμε και του στραβού το δίκιο αν το έπαιρνε ο Κάι κανείς δεν θα μιλούσε για αδικία
Απλα ο Χιθ έχει ενα στενό σκελετό που δείχνει πιο μπαζωμένος και στρογγυλοποιημένος ακόμη και από πραγματικά τεράστιους αθλητες

Και βλέπουμε οτι αυτο αποδεικνύεται απο το γεγονός οτι τετοια σώματα μόλις βάλουν 1-2 κιλά η κρατήσουν λίγα νερα δειχνουν εντελώς διαφορετικά πρός το άσχημο , αρκεί να δει κανείς τον Φίλιππα 2-3 βδομάδες πρίν τον αγωνα και την ημέρα του αγώνα

Και δεν κάνει να μιλάει για αδικία γιατι όταν το παίρνεις 7 συνεχόμενες φορές ακόμη και να το αξίζεις δεν σημαίνει πως πάντα οι άξιοι κερδίζουν όταν γίνονται και αδικίες
μετράει ο παράγων σύνολο και ειδικά ο γύρος των ρηλάξ , όπως και κάποιες βασικές πόζες και ειδικά η κοιλιά , που όταν χάνεις εκεί πρέπει να έχεις τρομερα δυνατα σημεία και αδύνατα ο αντίπαλος να το εξισορροπήσεις
Ο Ροντεν χάνει στα χέρια σε διαχωρισμό , ειδικά στα τρικέφαλα και πίσω στην πλάτη σε σχέση με τον Χιθ και αυτα κάποια δεν διορθώνονται με τον χρόνο πλήν της πλάτης που μπορει να μπαζώσει λίγο και έστω να βγάλει λίγο καλύτερη ποιότητα , αλλα οχι σε σχήμα εφόσον αθλητες που είχαν ψηλά πλάτη η αδυναμίες , όσο και να βελτίωσαν πάλι ήταν το αδύνατο σημείο τους ,πχ όπως ο Ντέξτερ η ο Γούλφ