Παραδοσιακοί Έλληνες παλαιστές-αθλητές

[Muscleboss]

Παραθέτω εδώ το παρακάτω άρθρο αν και έχει λίγους μήνες που γράφτηκε στο δίκτυο για να κάνουμε και μια αναφορά στους δυνατούς παλαιστές που πέρασαν από τη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα και πολλόι εμπνέυστηκαν απο τη δύναμη και τη μυική τους ανάπτυξη.

----

Ο Τρομάρας άνοιξε (νέο) γυμναστήριο






«Γυμναστήρια Τρομάρας...». Μια αφίσα στο δρόμο στάθηκε η αφορμή για να αναζητήσουμε τον «Ηρακλή» της δεκαετίας του ’60. Πάει καιρός από την τελευταία φορά που είχε απασχολήσει τα media με κάποιο από τα κατορθώματά του. Επειτα από χιλιάδες αγώνες και παραστάσεις σε κάθε γωνιά της Γης, ο 60χρονος σήμερα Τρομάρας αποφάσισε να ζήσει ήρεμα μαζί με τη σύζυγό του και να ασχοληθεί με το γυμναστήριο που εγκαινίασε μόλις πριν από λίγες ημέρες.

«Εφτιαξα ετούτο εδώ το χώρο για να ασχολούμαι με κάτι. Είχα και στο παρελθόν γυμναστήρια. Το 1998 έκλεισα το τελευταίο που είχα στη Φραντζή και μετά από δέκα χρόνια πήρα την απόφαση να επιχειρήσω ξανά. Περισσότερο το έκανα για να έχει κάτι το παιδί μόλις αποφοιτήσει», λέει και μας δείχνει με καμάρι τη φωτογραφία του Κώστα του, του γιου του. «Εχει πάρει τα δικά μου χνάρια. Σπουδάζει γυμναστής στην Κομοτηνή και ασχολείται με την πάλη. Πιστεύω πως θα τα πάει καλά. Είναι θεριό».

Οι τοίχοι του γυμναστηρίου είναι γεμάτοι με ασπρόμαυρες φωτογραφίες από αγώνες του ίδιου και συναδέλφων του. Σαμψών, Μασκοφόρος, Σουγκλάκος, Τζίμης ο Τίγρης. «Ωραίες εποχές. Τι τα ψάχνεις; Τότε ασχολούμασταν με τον αθλητισμό. Σήμερα τα παιδιά έχουν άλλες προτεραιότητες. Θυμάμαι πως σε κάθε αγώνα κόβαμε κοντά στα 40.000 εισιτήρια. Εχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο: από την Κίνα μέχρι τα βάθη της Αραβίας. Στην εποχή μας δεν πιστεύω πως υπάρχουν αυθεντικοί παλαιστές. Πέρα από τη σωματική δύναμη, απαιτείται και ψυχή».

Το «Τρομάρας» δεν είναι κάποιο παρατσούκλι που του κόλλησε λόγω της μυϊκής του δύναμης. Είναι το επίθετο που κληρονόμησε από τον πατέρα του. «Ο πατέρας μου είναι Τρομάρας και η μάνα μου το γένος... Μητρομάρα. Πώς τα κατάφεραν και τα ταίριαξαν έτσι;», αναρωτιέται και σταυροκοπιέται.




Αναπολώντας το παρελθόν θυμάται τα παιδικά του χρόνια, αλλά και το πρώτο γαϊδούρι που σήκωσε στα χέρια του όταν ήταν ακόμη δέκα χρόνων.

«Κατάγομαι από την Αγία Σοφία, ένα χωριουδάκι της Αιτωλοακαρνανίας. Από μικρό παιδί ήμουν δυνατός. Νομίζω πως το οφείλω στα γονίδια. Και ο πατέρας μου, αλλά και ο παππούς μου ήταν λιοντάρια. Εστυβαν την πέτρα». Αφορμή για να πειραματιστεί με τη δύναμή του στάθηκε ένας παλιός αθλητής. «Δημήτρη Κωνσταντίνου τον έλεγαν. Μια μέρα έδινε παράσταση στην πλατεία του χωριού. Τον είδα να σηκώνει ολόκληρους βράχους και εντυπωσιάστηκα. Ηθελα πολύ να του μοιάσω, έτσι κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά μου ένα γαϊδούρι και το πήρα στους ώμους».

Στην εφηβεία του μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα και ανακάλυψε ένα προπονητήριο όπου θα μπορούσε να παλεύει. «Η μάνα μου φώναζε. Ελεγε στον πατέρα μου να με εμποδίσει να πηγαίνω. Φοβόταν η κακομοίρα μήπως πάθω τίποτα, αλλά εγώ δεν άκουγα. Με τον καιρό κέρδιζα όλο και πιο πολλούς αγώνες. Με καλούσαν σε όλο τον κόσμο και έγινα γνωστός. Εβγαλα πολλά λεφτά, αλλά δεν τα λογάριαζα. Το χειροκρότημα των θεατών ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου».

Την κουβέντα μας διέκοψε για λίγο η κυρία Τρομάρα. «Πώς είμαι παντρεμένος, είναι θαύμα! Την ταλαιπώρησα πολύ. Η αλήθεια είναι πως γνώρισα δόξες. Είχα και αρκετές κατακτήσεις. Η μάνα μου πολλές φορές μπέρδευε και τα ονόματα των κοριτσιών. Κάθε μέρα και άλλη. Με τη Φανή τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά: έμεινε έγκυος και αποφασίσαμε να κρατήσουμε το παιδί. Δεν την είχα παντρευτεί μέχρι που ο γιος μου έγινε επτά χρόνων, αλλά και αυτή στάθηκε... αντράκι. Δεν την ένοιαξε ποτέ τι θα πει ο κόσμος».


Ενα τραγούδι για τον Γιωργάρα

«Γεια σου ανίκητε Γιωργάρα, θρύλε ατρόμητε Τρομάρα... έχεις γίνει ήρωάς μας, πρότυπο και ίνδαλμά μας». Μετά τον Κουταλιανό απέκτησε το δικό του τραγούδι και ο Τρομάρας. Δημιουργός των στίχων είναι ο παλαίμαχος παλαιστής και πολλές φορές αντίπαλος του Γιώργου Τρομάρα, Μασκοφόρος ή κατά κόσμον Γιώργος Γουλιόβας. «Είναι τιμή μου που ο Γιώργος έγραψε για εμένα αυτό το τραγούδι. Εκτός από το δικό μου, έγραψε άλλα τρία που αξίζει να τα ακούσει κανείς», λέει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Είναι ένα αυθεντικό ζεϊμπέκικο και νομίζω πως θα αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο». Το τραγούδι θα ερμηνεύσει ο Μανώλης Τοπάλης, γνωστός τραγουδιστής της δεκαετίας του ’60.


ΑΝΘΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ