Οι ερευνητές λένε ότι n έγχυση αυξητικης ορμόνης ή GH, προσφέρει στους αθλητές λίγα μόνο αναβολικά αποτελέσματα και ότι n αυξητικη ορμόνη είναι αναβολικη μόνο σε όσους έχουν έλλειψή της. Λένε ότι αν το σώμα σας παράγει αρκετη GH, n πρόσθετη ληψη από εξωτερική πηγή δεν θα σας βοηθησει ιδιαίτερα.
Ακόμη κι έτσι, n αυξητικη ορμόνη είναι δημοφιλης στους αθλητές επειδή δεν υπάρχει ντόπινγκ τεστ γι'αυτήν. Με την πρόσφατη ανακάλυψη ότι πολλοί κορυφαίοι αθλπτές στον κόσμο χρησιμοποιούσαν THG, στεροειδές που πέρασε από τον ανιχνευτη του ντόπινγκ, σχεδόν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί οι αθλητές χρησιμοποιούσαν ταυτόχρονα ΤHG - και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν. Άρα, μάλλον πιστεύουν ότι κάτι καταφέρνουν. Ένα πρόβλημα με τις μελέτες για την GH είναι ότι οι δόσεις που έχουν δοκιμαστεί δεν συγκρίνονται με τις ποσότητες που χρησιμοποιούν οι bodybuilders και άλλοι αθλητές. Με το φόβο των σοβαρών παρενεργειών, οι ερευνητές είναι απρόθυμοι να χορηγούν συγκριτικά μεγάλες δόσεις που οι αθλητές καταναλώνουν καθημερινά. Το ίδιο ίσχυε και για τις προηγούμενες μελέτες αναβολικών/στεροειδών κι έτσι οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα στεροειδη δεν βοηθούν και δπμιούργησαν χάσμα αξιοπιστίας μεταξύ γιατρών και αθλητών. Οι bodybuilders δεν χρησιμοποιούν ποτέ GH ως μοναδικό αναβολικό παράγοντα. Συνδυάζεται με άλλα αναβολικά φάρμακα. Ένας διαδεδομένος συνδυασμός είναι GH, lνσουλίνη και τεστοστερόνη. Αυτά τα τρία αναβολικά συνδυάζονται εκπληκτικά και ευθύνονται για την εμφάνιση των σημερινών επαγγελματιών bodybuilders, που διαγωνίζονται με βάρος πάνω από 113 κιλά και ταυτοχρονα έχουν χαμηλό ποσοστό λιπους.
Ενώ οι περισσότερες μελέτες που εξέτασαν τπν επίδραση της GH στους αθλητές δεν είχαν αποτελέσματα, μία νέα μελέτη με εικονικά φάρμακα - που χρησιμοποίησε αθλητές και ρεαλιστικές δόσεις GH- επιβεβαιώνει ότι έχει όντως αναβολικά αποτελέσματα στους αθλητές. Έξι αθλητές έκαναν ενέσεις GH και πέντε έλαβαν εικονικό φάρμακο. Η ομάδα GH έπαιρνε 0.067 mgs αυξητικης ορμόνης ανάπτυξης ανά κιλό σωματικού βάρους σε καθημερινή βάση.Όλoι oι αθλητές έκαναν αερoβια άσκηση μέτριας έντασnς για 30 λεπτά. Οι ερευνητές καθόρισαν τη χρήση της πρωτεινης των συμμετεχόντων στην έρευνα, μέσω επιστημονικών προηγμένων μεθόδων. Οι αθλητές της ομάδας GH παρουσίασαν λίγες παρενέργειες κατά τη διάρκεια της μελέτης. Ένας αθλητής ανέφερε πρήξιμο στον αστράγαλο και παροδικό πόνο στις αρθρώσεις, ενώ άλλος γενική κόπωση και μειωμένη συγκέντρωση. Τα επίπεδα του παράγοντα 1 ανάπτυξης (lGF-1), προϊόν παράγωγης GH στο συκώτι, έφτασαν στα ύψη από την πρώτη εβδομάδα. Το επίπεδα ενεργής ορμόνnς θυρεοειδούς (free 13) αυξηθηκαν στην ομάδα GH ενώ τα επίπεδα της άλλης ορμόνης του θυρεοειδούς, της Τ4, μειώθηκαν. Τα επίπεδα της ινσουλίνης αυξηθηκαν και στην ομάδα GH, δείχνοντας πιθανη αντίσταση lνσουλίνης λόγω GH. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί bodybuilders χρπσιμοποιούν GH, που συχνά αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, μαζί με lνσουλίνη που τα μειώνει.
Το πρώτο εύρημα της μελέτης ηταν ότι n ομάδα GH παρουσίασε σημαντικη διατηρηση της πρωτεινης σώματος, κατά την άσκηση και την ανάπαυση, υποδεικνύοντας αναβολική επίδραση λόγω GH. Η ομάδα GH μείωσε την οξείδωση λευκίνης κατά τη διάρκεια της άσκησης πάνω από 50 τοις εκατό, μία απόλυτα αναβολική επίδραση. H προπόνηση με βάρη μπορεί να μειώσει τη μυοστατίνη περίπου κατά 40 τοις εκατό σε υγιείς ενήλικες και αυτό εν μέρει επηρεάζει τις αναβολικές λειτουργίες της άσκησης αντοχής.
Πήραν αρκετά κιλά άπαχου μυός. Επειδη n GH έχει lδιότητες κατακράτησης νερού, το βάρος μπορεί να περιλαμβάνει νερό, αλλά λαμβανοντας υπόψη τη σημαντικη διατηρηση πρωτείνης, όπως φάνηκε από τη λευκινη, κάποιο ποσοστό βάρους ηταν σίγουρα μυς.
ΜΥΟΣΤΑΤΙΝΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΟΡΜΟΝΗ
Η Μυοστατίνη, άγνωστη πρωτείνη που ηταν οικεία μόνο στους μοριακούς βιολόγους, υπάρχει σημερα στο γλωσσάρι του bodybuilding. Μυοστατίνη σπμαίνει "σταμάτημα μυός" και αυτό ακριβώς κάνει - εμποδίζει τη μυϊκή ανάπτυξη. Δραματικές φωτογραφίες βοδιών που γεννηθηκαν χωρίς γονίδια που κωδικοποιούν τη σύνθεση μυοστατίνης, αποκάλυψαν τεράστια μυϊκη μάζα χωρίς ίχνος ορατού λιπους.
Όταν τα ποντίκια και οι αρουραίοι τρέφονται ειδικά για να μην έχουν μυοστατίνη, μοιάζουν με τρωκτικη εκδοχη του Mr.Olympia.
Λιγες ουσίες σταματούν αποτελεσματικά την παραγωγη μυοστατίνης στο σώμα αλλα καμία δεν φάνηκε να αυξάνει τον ανθρώπινο μυϊκό όγκο. Από την άλλη πλευρά, ιατρικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από καταβολισμό μυός ή κατάρρευση, όπως AIDS και καρκίνος συνηθως συνοδεύονται από αυξημένα επίπεδα μυοστατίνης. Όπως προείπα, n προπόνηση με βάρη μπορεί να μειώσει τη μυοστατίνη κατά περίπου 40 τοις εκατό σε υγιείς ενηλικες και αυτό εν μέρει επηρεάζει τις αναβολικές λειτουργίες της άσκησης αντοχης. Kαλη ερώτηση για τη μυοστατίνη είναι αν αλληλεπιδρά με τις αναβολικές ορμόνες. Στην περίπτωση της GH, n ερώτηση απαντηθηκε με μία νέα μελετη που αναζητησε πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της GH και της μυοστατίνης στους ανθρώπους. Σε ένα τμημα της μελετης, 12 άτομα με έλλειψη GH είτε αντιμετωπίστηκαν με πέντε μικρογραμμάρια GH ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους για 18 μηνες, είτε τους δόθηκε εικονικό φάρμακο. Σε άλλο τμημα της μελέτης, ένα φάρμακο που εμποδίζει τους κυτταρικούς υποδοχείς της GH εκτέθηκε σε κύτταρα που κανονικά παράγουν GH.
Παρά τα ευρηματα της μελετης, οι συγγραφείς υπογραμμίζουν ότι n υπερβολικη κατανάλωση GH μπορεί να καταληξει στη δημιουργία μεγάλων, αλλα αδύναμων μυών. Αυτό συμβαίνει στη μεγαλακρία, μία κατάσταση που οφείλεται σε έναν όγκο στην υπόφυση όπου συντίθεται n αυξητικη ορμόνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, n GH επιλεκτικά αυξάνει τα συστατικά του συνδετικού ιστού των μυϊκών δομών αντί να αυξάνει τις συσταλτικές πρωτεινες που επηρεάζουν Τη δύναμη του μυός προκαλώντας αυξημένn ποσότnτα μυοστατίνnς στα κύτταρα.
