Η σκοτεινή πλευρά των δελτοειδών

Τα περισσότερα προγράμματα εξάσκηση δελτοειδών μοιάζουν. Μοιάζουν πολύ.
Συνήθως ξεκινούν με κάποιες βαριές πιέσεις και στη συνέχεια έχουμε πλάγιες άρσεις με αλτήρες και σε διάφορες παραλλαγές. Επειδή όμως το κάνουν πολλοί (οι περισσότεροι) δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ακολουθούν όλοι. Ειδικά όσοι έχουν κάποιο πρόβλημα στους ώμους.

Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι αθλητές λάθος είναι απλώς αυξάνοντας την ένταση ή τις αντιστάσεις στις οπισθολαίμιες/εμπροσθολαίμιες πιέσεις θα μεγαλώσουν τους δελτοειδείς τους. Η αλήθεια όμως είναι αυτή: Αν κάνεις (που σίγουρα κάνεις) πιέσεις στον οριζόντιο και επικλινή πάγκο για τους θωρακικούς, τότε σίγουρα γυμνάζεις τους εμπρόσθιους δελτοειδείς σου. Αντίθετα πολλοί αθλητές δίνουν μικρή έμφαση στους οπίσθιους δελτοειδείς, σκεπτόμενοι αφελώς ότι αυτοί δεν φαίνονται με….γυμνό μάτι. Λάθος μεγάλο αφού οι οπίσθιοι δελτοειδείς προσθέτουν εντυπωσιακή μάζα στις οπίσθιες και πλάγιες πόζες.

Μήπως λοιπόν θα ήταν πιο σωστό να ξεκινούσαμε ανάποδα;
Να ξεκινούσαμε από τους οπίσθιους, να περνούσαμε στους πλάγιους και να καταλήγαμε στους εμπρόσθιους δελτοειδείς;

Και ακόμα μια αιρετική πρόταση αλλά με ουσιαστικό και λογικό περιεχόμενο. Μήπως οι τροχαλίες ωφελούν περισσότερο τους ώμους από τα ελεύθερα βάρη; Σκεφτείτε μόνο το εξής (ή καλύτερα εφαρμόστε το και νιώστε το στην επόμενη προπόνηση): Παίρνουμε για παράδειγμα τις πλάγιες άρσεις. Ελεύθερα βάρη vs Τροχαλίες. Πότε η κίνηση είναι πιο ολοκληρωμένη; Πότε ακόμα και στην αρχή της κίνησης υπάρχει μεγάλη ένταση; Στην τροχαλία, ακόμα και στο σημείο που το χέρι υποτίθεται ότι ξεκουράζεται, η καμπύλη της έντασης παραμένει σε υψηλό σημείο.

Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι τροχαλίες είναι πολύ αποδοτικές για τους ώμους. Προσφέρουν μια συνεχή ποσότητα έντασης και αντίστασης σε όλη την πορεία της κίνησης, ανεξάρτητα την άσκηση που κάνεις.

Βασίλης Λεϊμονίτης - Υπεύθυνος Xtreme Xoλαργού - Personal Trainer